یادش بخیر ... آخرین دیدارمان را می گویم. از خجالت صدای تپش قلبم را به وضوح می شنیدم. آن دفعه که تا آمدم آب پشت سرت بریزم، برگشتی و صورتت خیس شد. اما حالا دوازده سال از آن روز می گذرد و من هنوز نگاهم به در است. حالا که برگشتی، استخوان هایت را نگاه می کنم و باور نمی شود که تو همان جوان رعنا باشی، چقدر زود شکسته شدی.

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0